Dediĉo


Geamikoj etaj
kaj plenaĝaj same,
ritme rime pretaj
fabloj sekvos ame
distri vin, forpeli
tagajn zorgon, prozon,
logi vin kunveli
en imagan krozon
sur la mar' fiktiva
de la fantazio,
kie homo, dio
ŝajnas esti vivaj…
Venu kun mi! Sidu
en poeta barko!
Kia estas — vidu —
mia — ĈIELARKO!?