|
Kiam mi vin ekvidas, printempo estas refoje, apenaŭ mi min bridas, burĝonoj krevas ĉe-voje. Kiam mi vin ekvidas, la turpa tempo rekuras: paseo mia ridas, nuntempas kaj futuras. Sed ve, en mia brusto la volo pasia vanas: starante en embusko la aĝo min alrikanas. |