|
La suno for. Silenta hor'. En vento, sub Pelata nub' Vagadas nun La reva lun', Kiele sur Ruina mur' La fantazi'. Ho, idili' De l' vesperiĝ'! Ne urb-feliĉ', Ĝi estas nur Vilaĝ-plezur'. Junul', knabin' Elŝtelas sin Al strato, por Mallaŭta hor'. Kaj aŭdas ĝin Kun ĝoja sin' En arbaret' Najtingalet', Kuntrilas ĝi En harmoni'. Por resalut', Jen, sonas flut' Sub la ĝarden'. Sur herb-kusen', Ĉe l' flagra flam' Ekkuŝis jam Paŝtisto. Nun Li ŝalmas kun Malĝoja ĉarm'. Dum sonas ŝalm', La bov', ĉeval', En rosa val' Disvagas sur La herb-velur'. Sed ŝtele, jen, Sub la ĝarden' Ekgrincas nur La pordo. Kun Feliĉa gaj' Eksaltas kaj Alflugas la Paŝtisto. Ha! Ĉi kis', brakum' En la mallum'! Ja tien ĉi Alvenis ŝi Por ama hor': Lia trezor'… Feliĉa par'! Gaja kampar'! Ve, ke l' destin' Fortenas min. |