PrintempoNun tiklas petalojn petole la vento,Nun tiklas la koron sopiro flugila. La kampon silkharan per ombro facila Dorlote karesas nubet' el arĝento. En vesto odora kaj blanka la branĉo Ridetas, kun roso sur flor' sia ĉarma. Vi kredus: kun ĝojo hontema kaj larma Fraŭlino atendas je ven' de fianĉo. Kaj birdoj ekkantas printempan ĝojĥoron, En milda aer' papilioj promenas, Delogas, kisinte forlasas la floron. La rav' de ĝermado kaptita min tenas, Plenbruste enspiras mi ter-bonodoron... Ho dolĉa... volupta ebri'... mi eksvenas... |