|
al mia step' li entrudis sin distretis mian ripozherbejon logmanĝon metis sub miajn arbojn el interbranĉa altgvatej' min gvatis mi lin evitis la unuan tagon la duan tagon ankaŭ la trian ne el malkuraĝo sed nur el abomeno mi lin evitis plu tri longajn tagojn sed je la sepa min ektedis la aĉeco de l' gvatanto gvateja kaj kune kun la leviĝanta suno mi paŝis el arbdens' en senarbejon, okulfumo da interrigardo mi vomis sur lin mian mortan naŭzon sur lin kiu ektiris la ĉanon inter moviĝo lia kaj la knalo tiu momento estis mia vivo |