VIVENUULO

Tia nun estas al mi la morto,
kiel laniĝo al homo malsana,
kiel eliri ree post akcidento.
Tia nun estas al mi la morto,
kiel aromo balzama,
kiel sidi sub velo en bona vento.
Tia nun estas al mi la morto,
kiel lotusa odorado,
kiel sidi sur bordoj de l' ebrio,
tia nun estas al mi la morto,
kiel la pluvofreŝa pado,
kiel post soldatservo hejmeniri:
      kun ĝojkrio.
Tia nun estas al mi la morto,
kiel sopiras la kaptita homo,
post multaj, multaj jaroj, al sia
      naskodomo.