BLUOKiel tuŝita de la verg' de mago,kristal' lazura ŝajnas nun la lago, kaj bluas ĉio: bordo, budoj, villoj kaj poplo kaj genisto kaj kratago. LA ONDOJ KAJ LA SUNOOnd' pelas ondon en tumulto drama.Ilia vivo: kurta bril' ekflama. Sur krestoj dance disfalantaj tremas la bildo de la sun' eteme sama. LA ARANEOLa urbon kvazaŭ kovras ret' vuala.Fajrer-fadenojn de brilet' opala teksadas triste ora araneo: la tomboserĉa tarda suno pala. MALSANA SUNOLa noktajn nubojn vent' matena fendas,pluvgutoj tardaj sur la arboj pendas, post nubĉifonoj kun tremanta helo la anemia suno fride fremdas. TRA NEBULOTra l' urb' ruliĝas blanka vaporbulo.Mi palpe paŝas kiel somnambulo tra labirinto lakta. Drasta tinto: fantoma tramo rompas tra l' nebulo. MEVOLa nuboj, premaj kiel teda devo,amasas base. Sed traŝvebas mevo inter la plumboj akva kaj ĉiela, kiel en peza viv' leĝera revo. |