| Aŭtoro: Sándor Petőfi | traduko de: Kálmán Kalocsay |
Kanto de hundojFajfegas frida ventosub peze morna nub', ĝemeloj de la vintro atakas: neĝ' kaj pluv'. Ĉu nin koncernas tio? La Estro, la bonul', favore nin enlasas al kuirej-angul'. Pri manĝo ni ne zorgas: manĝinte ĝis satiĝ' li restojn el la plado alĵetas ĝis sufiĉ'. La vip' kelkfoje batas la felon ja ĝis vund', doloras tio, nu, sed saniĝas fel' de hund'. Kaj se koleri ĉesis la Estro, vokas li, piedojn liajn moŝtajn feliĉe lekas ni. |