| Aŭtoro: Sándor Petőfi | traduko de: Kálmán Kalocsay |
Nokt' feliĉa...Nokt' feliĉa! kun la kara estas mi,en la laŭbo nian amon festas ni. Hor' silenta, sonas sole hunda boj', surĉiele fee-bele brilas lun' kaj laktovoj'. Mi konfesas: mi ne estus bona stel', Dio scias, mi ne restus sur ĉiel'. Mi forvagus ĉiam el ĉiela land' je vespero al la tero, al vi, mia diamant'. |